- JUGURTHA
- JUGURTHAfil. Mastanabalis, fratris Micipsae, ex pellice, nepos Masinislae, Regis Numidarum, quem patruus Moriens heredem regni sui constituit, una cum 2. filiis suis adhuc impuberibus, Adherbale, et Hiemsale: quos ille postea beneficiorum immemor, insidiis adortus interfecit, ut solus regnaret. Id aegre ferentes Rom. bellum adversus eum movêrunt: quod Ducum intertiâ, perfidiaque, praeter omnium exspectationem, multos in Annos est protractum: quo temporis intervallo, vario saepe eventu pugnatum est, donec misso in Numidiam Mario, Iugurtha, fractis opibus suis, ad Bocchum Mauritaniae Regem, Socerum suum, confugit: a quo proditus, Syllaeque traditus, ad Marium perductus est, et ab eo Roniae triumpho ductus, tandemque in carcerem coniectus animi dolore periit. Sallust. de Bello Iugurthino. Flor. l. 3. c. 1. Plutarch. in Mario et Sylla. Lucan. Civ. Bell. l. 2. v. 90.Nuda triumphati iacuit per regna Iugurthiae.Idem l. 9. v. 600.—— Quam ter Capitolia curruScandere Pompeii, quam frangere colla Iugurthae.Claud. de Bello Gild. Carm. x. v. 92.Traximus immanem Marii sub vincla Iugurtham.Inde Iugurthinus. Unde est illud in Sallustium apud Quint. l. 1. c 5.Et verba antiqui multum furate Catonis.Crispe Iugurthinae conditor Historiae.Nic. Lloyd. P. Mela. l. 1. c. 5. Ceterum varia fuêrunt, quibus Vett. olim signârunt, sic inter alia Hist. quoque ac fabula nonnumquam annulis insculpebatur. Sic Darius Persarum Rex in sigillo suo schulptum habuit equum hinnientem, apud Thucyd. Annulus, quem auspicanti Neroni obtuli Sporus, scul pturam habebat, Proserpinae raptum: Amphitruonis sphragisma, Sol fuit exoriens quadrigis vectus: Locrorum Hesperus: Persarum illius Regis, imago Rhodogynes disiectis capillis horridae: Clearchi, Caryatides saltantes, apud Suet. Ner. c. 46. Plaut. Amphitr. Strabo l. 9. Polyaen. l. 1. c. 9. Plutarch. in Artax. Sic itaque Plin. l. 37. c. 1. Sylla Dictator tr aditione Iugurthae semper signavit, ut praeter hunc memoriae prodidit. Plutarch. in Mario p. 411. Α᾿υτός τε Σύλλας σφραγῖδα ποιεσάμενος, ἐφόρει γλυφην` ἔχουσαν ἐγχειριζομενον ὐπὸ τοῦ Βόκχου τὸν Ι᾿ουγούρςθαν ἑαυτῷ. Atque ipse Sylla sigillum habuit, in quo Bocchus erat Iugurtham ei tradens iniculptus, quo sigillo usus est perpetuo. Idem tradit Val. Max. l. 8. c. 14. L. Sylla Iugurthae a Boccho Rege ad Marium perducti totam sibi laudem tam cupide asseruti, ut annulo, quo signatorio utebatur, insculptamtraditionem haberet, etc. Vide Ioh. Kirchmann. de Ann. c. 13.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.